اگر به عنوان کمونیست مورد تعرض قرار گرفتین به عنوان کمونیست باید با همان ابزاری که به شما تعرض شده است پاسخ دهید
دولت المان بعد از تظاهرات جی 20 در هامبورگ در تلاش است از فعالین سیاسی چپ و کمونیست زهر چشم بگیرد.فعالین سیاسی چپ و کمونیستی که دستگیر شده اند توسط دولت محافظه کار المان، دولتی که ائتلافی از احزاب مسیحی و سوسیال دمکرات و سبز و فاشیست است، در دادگاه با احکام سنگین چند سال زندان به خاطر پرت کردن یک بطری ابجو به طرف پلیس و انتشار عکسشان در این اینترنت به ناعادلانه ترین شکل ممکن محاکمه کند. دولت محافظه کار و مرتجع المان در تلاش برای زنده کردن ابهت پروس سابق در دوران بیسمارک و رایش سوم و فاشیسم هیتلری است. در این میان چپ ها و کمونیست، اولین نیروهایی هستند که مورد تعرض قرار می گیرند. چند روز پیش در شهر مونیخ المان به یک منزل دانشجویی حمله شد و پلیس تمام منزل را به خاطر انتشار یک پرچم از ی پ گ از جانب یکی از اکتویست های المانی که در این منزل زندگی می کند در فیس بوکش تفتیش کرده و در تلاش است همه ی فعالیت های سیاسی چپ را به کمک دادگاه و قانون که در دست عده ی قاضی راست و راسیست مغزپوک انتی کمونیست است، جنایی کند. پلیس شهر مونیخ این کیس را به دادگاه مونیخ در المان واگذار کرده است. به دنبال ان مشاهده کردیم که چگونه سایت لینکسونتن ایندیمدیا از جانب وزیر داخلی المان (دمیزره) ممنوع و متوقف شد. این تعرض راست افراطی به چپ ها و کمونیست ها ادامه پیدا می کند و جامعه ی کنسرواتیو المان که هر روز بیشتر به راست و به طرف فاشیسم می چرخد در مقابل این تعرض وحشیانه ی دولت به ازادی های اجتماعی هیچ گونه واکنشی نشان نمی دهد و زمانی که چپ ها در فرایبورگ المان در اعتراض به بستن سایت لینکسونتن ایندیمدیا که یک سایت چپ و رادیکال است تظاهرات کردند، در یک شهر چند صد هزار نفری تنها سیصد نفر شرکت کردند ولی همین مردم هنگام “جشن اکتبر” و ابجو خوری مثل گاوهایی که سبزی بهار را می بینند به بشکه ی ابجو حمله می کنند و در سطح میلیونی میلیونها لیتر ابجو می نوشند. جامعه ی که مردمش مثل گاو باشند و تنها بخورند و بریند و شیر دهند و استثمار شوند و در مقابل این توحش هیچ واکنشی نشان ندهند، جامعه ی مرده یی است. چپ ها و کمونیست های میلیتانت و رادیکال المانی هم به حدی الوده به افکار مزخرف، پست مدرنیستی، نسبی گرایانه، یهودپناه، اسلام پناه، سطحی و فرمالیستی هستند که انسان نمی تواند در این کشور 82 میلیون نفری، چهارصد نفر انسان رادیکال و انقلابی اهل کار جدی کمونیستی و پراتیک پیدا کند. بیشتر مفسرین مارکسیسم در حال استفراغ کلمات و واژه شناسی هستند و اکتیویست های چپ نما برای اینکه چپ بودن خود را نشان دهند با “سیاه پوست” و پناهنده و انسان بدبخت و بیچاره عکس می گیرند و در رسانه ها منتشر می کنند. مارکس زمانی که به الن روگه نامه نوشت، نوشت که شرم خودش یک انقلاب است. روگه با تعجب سوال کرد که چرا شرم باید انقلاب باشد؟! مارکس در نامه ی بعدی نوشت که چون اگر مردم المان از خودشون شرم می کردند، میهن پرست نمی شدند و محافظه کار نبودند. شرم به نظر من اولین گام به طرف اندیشیدن و بعد انقلاب است. شرم کنید میهن پرست های راسیست از خودتون.
ما کمونیست ها با همان ابزاری که شما ما را سرکوب می کنید به جنگ شما خواهیم رفت و اگر حتی یک صدم درصد جامعه هم باشیم، باز حقانیت با ماست، چون ما می خواهیم حقوق انسانی انسان ها را که توسط این سیستم از انان ربوده شده است به انان برگردانیم و اگر این مساله به صورت “دمکراتیک” ممکن نیست بی گمان به صورت ضد دمکراتیک انجام خواهیم داد. روزی می رسد که زمین را زیر پایتان داغ می کنیم و اگر زود تسلیم نشوید به درک واصل خواهید شد.

حسن معارفی پور