تا مردم رنگشان را نبازند
مانند کسی که در مقابل یک راهزن قرار گرفته است
بلکه دست همکاری را به سوی دیگران دراز کنند (اماده ی همکاری باشند)
و (مردم المان) هم همچون دیگر مردمان دست ما را بگیرند

ما زیر دستی و فرادستی
بر ملتی را نمی خواهیم

ما از دریا ( دریای شمال) تا رشته کوه های الپ
از رود ادا تا راین.

ما می خواهیم این کشور را بهتر کنیم
عاشقش باشیم و ان را سپر بلای خود کنیم
ان موقع ست که او می تواند دلخواه ما باشد
همانطور که سرزمین های دیگران می تواند محبوب مردم ان سرزمین ها شود.

این شعر را برتولت برشت برای کودکان المان شرقی نوشته زمانی که المان شرقی در سال ۱۹۴۵ توسط ارتش سرخ از دست طاعون فاشیسم ازاد شد، برشت از امریکا به زوریخ رفت و تا ۱۹۴۸ در زوریخ ماند. بعد از ان برشت به برلین شرقی رفت و در انجا تا اخر عمرش زندگی کرد. برشت این شعر را برای کودکان المانی نوشته است و ارزو داشت به جای سرود ملی المان این سرود را بسرایند.
امروز این شعر را به پیشنهاد ولفگانگ فریتز هاوگ به فارسی ترجمه کردم و ان را به کودکان خاورمیانه یی تقدیم می کنم که بیشتر عمرشان خواب یک زندگی انسانی و بدون جنگ را می بینند. یک روز با سرنگونی رژیم فاشیستی و ملعون جمهوری اسلامی این شعر را در مهد کودک ها و مدارس برای کودکان خواهیم خواند، تا ذهن کودکان از ویرویس ناسیونالیسم و طاعون مذهب پاک شود.

Kinderhymne / Bertolt Brecht

Anmut sparet nicht noch Mühe
Leidenschaft nicht noch Verstand
Daß ein gutes Deutschland blühe
Wie ein andres gutes Land

Daß die Völker nicht erbleichen
Wie vor einer Räuberin
Sondern ihre Hände reichen
Uns wie andern Völkern hin.

Und nicht über und nicht unter
Andern Völkern wolln wir sein
Von der See bis zu den Alpen
Von der Oder bis zum Rhein.

Und weil wir dies Land verbessern
Lieben und beschirmen wir’s
Und das liebste mag’s uns scheinen
So wie andern Völkern ihrs.

لینک شعر را در اینجا می توانید دنبال کنید

https://www.deutschelyrik.de/index.php/kinderhymne-1950.html