دقت داشته باشید این متن ترجمه ی گزارش نیست
از تمام رفقا و دوستانی که در این تظاهرات شرکت کرده و خود را مدافع آزادی و برابری برای همگان می دانند، درخواست دارم این گزارش را در سطح وسیع منتشر نمایند. در این گزاش در مورد برگزاری تظاهرات و فشرده یی از سخنرانی سخنرانان صحبت شده است.
حمایت های شما می تواند به بزرگتر شدن فعالیت های رادیکال و انقلابی ما برای رسیدن به یک دنیای آزاد و برابر و فارغ از هرگونه تبعیض طبقاتی و نژادی کمک کند.
ما حامی و مدافع حقوق طبقه ی کارگر و تمام کسانی هستیم که در سیستم سرمایه داری به اشکال مختلف کاتاگوریزه شده و به بین انان شکاف ملی، نژادی و جنسی از جانب بالایی هایی که همچون انگل از خون پرولتاریا تغذیه می کنند، هستیم.
ما خواهان درهم کوبیدن چرخ های زنگ زده ی سرمایه داری و دولت حافظ منافع بورژوازی هستیم. از نقطه نظر ما به عنوان گروه مدافع حقوق پناهندگی “سپیس” تنها راه خاتمه دادن به فاشیسم و راسیسم در جامعه متوقف کردن چرخ بورژوازی است، از همین زاویه خود را مدافع حقوق پناهجویان به عنوان ضربه پذیرترین و ضعیف ترین لایه های طبقه ی کارگر که از حقوق صوری شهروندی در جوامع غربی محروم هستند، هستیم. مبارزات ما باید مرزهای منطقه یی و استانی را پشت سر گذاشته و به مبارزات سراسری در سراسر المان تبدیل شود، از همین منظر ما دست تمامی رفقا و دوستانی که مایل به همکاری هستند را می فشاریم و برای یک مبارزه ی سراسری تر در بعد وسیع تر اماده ی تبادل نظر و همکاری با تمام انسان های مدافع آزادی، برابری و حقوق پناهندگی هستیم.
دنیای بهتری ممکن است، مادام که هر کدام از ما به صورت فردی و اکتیو برای به زیر کشیدن سرمایه داری، نظامی که از خون کارگران و زحمتکشان برای انباشت سرمایه بیشتر و توسعه ی هژمونی سرمایه داری نئولیبرالی، تغذیه کرده و می کند، را به زیر کشیده و نظام انسانی سوسیالیستی و دیکتاتوری پرولتاریا را بر خرابه های سرمایه داری به پا کنیم.
سوسیالیسم و کمونیسم برخلاف یاوه گویی های بورژوازی و لیبرال منشان چپ نمای”خشونت گریز” نه تنها توهم و اتوپیا نیست، بلکه پشت سر گذاشتن توهم به ابدی بودن سرمایه داری است. ما برای پشت سر گذاشتن ماندگاری ابدی سرمایه گذاری اموزش و روشنگری رادیکال و انقلابی مارکسیستی، سازماندهی انقلابی کارگری، به هم گره زدن مبارزات روزانه ی کارگران و زحمتکشان و دیگر اقشار تحت ستم جامعه، هماهنگی و همسویی جنبش رادیکال زنان با جنبش پرولتری را پیشنهاد کرده و از این زاویه یاوه گویی های پست مدرنیستی و نسبی گرایی فرهنگی و ابدی و ازلی خواندن نظام بردگی مزدوری از جانب فلسفه ی لیبرالیسم را چیزی جز نشخوار مدافعان وضع موجود برای حفظ این سیستم از گزند انقلابات رادیکال و ساختار شکن، نمی دانیم.
ما ملی گرایی و فاشیسم را محصول سرمایه داری دانسته و فاشیسم را به عنوان یکی از خشن ترین روبناهای سیاسی سرمایه داری بحران زده، که با اتکا به منافع حقیر خرده بورژوازی که هرازگاهی چراغ راهنمای چپ و اغلب چراغ راهنمای راست می زند می دانیم. ما به صورت فردی خود را موظف می دانیم در قبال فاشیستیزه کردن جامعه مقابله کنیم و دلایل بحران های اقتصادی، بیکاری، فقر و گرسنگی، جنگ های نیابتی و غیره را نه به گردن کسانی که به دلایل پیش گفته، زندگیشان نابود شده و هر روز بیشتر تحت فشار قرار می گیرند، بکله به گردن کسانی بیاندازیم که در خلق این بحران ها نقش ایفا می کنند، یعنی سرمایه داران و دولت های حافظ منافع سرمایه داری!
از همین زاویه هر نوع برخورد نژادپرستانه و فاشیستی را با اقشار و طبقات پایین جامعه، پناهجویان، مهاجران اقتصادی و اجتماعی را امری جنایی می دانیم که باید فورا متوقف شود.
ما دشمنی خود را با دولت هایی که در بازتولید فاشیسم نقش عمده ایفا کرده و می کنند، از ابتدا اعلام کرده و ما در حال آمادگی برای جنگ نهایی با این جانیان هستیم.
به قول مارکس: اینجاست که سلاح انتقاد جای خود را به انتقاد اسلحه خواهد داد!
مبارزه ی ما با سرمایه داری و فاشیسم نهایتا به یک جنگ خیابانی و مسلحانه خواهند انجامید و ما تلاش می کنیم در این جنگ مغلوب فاشیسم نشویم. در مرحله ی نهایی جنگ، این اسلحه است که تعیین کننده است، به همین دلیل تلاش می کنیم از این تریبون گفتمان رادیکال و انقلابی مبارزه ی قهرامیز را در مقابل گفتمان متعفن پست مدرنیستی (که چیزی جز تسلیم و رجز خوانی در مقابل توحش افسارگسیخه ی بورژوازی تا دندان مسلح نیست، ایدئولوژی ایی که برای چپ و کمونیسم و توده های کارگر و زحمتکش مانند طاعون کشنده است)، تبلیغ کرده و با تمام قوا در تلاشیم که ضرورت مبارزه ی قهرامیز و مسلحانه را در سطح وسیع اشاعه دهیم تا افکار لیبرالی در جامعه که شدیدا کنسرواتیو و ارتجاعی هستند را در سطح تئوریک و عملی عقب رانده و از لحاظ ذهنی طبقه ی کارگر را برای یک مبارزه ی جانانه تر و نفس گیر تر اماده کنیم.
به قول مارکس انزمان است که طبقه ی کارگر از “طبقه در خود برای طبقه برای خود” تبدیل می شود. ما بی صبرانه برای چنین روزی به شیوه یی اکتیو فعالیت می کنیم، اماده هستیم و لحظه شماری می کنیم و برخلاف پاسیفیست های چپ نما و در واقع حامیان بورژوازی، منتظر ظهور “مهدی موعود” و “بازگشت عیسی مسیح از آسمان ها”، برای نجات بشریت نیستیم. ما پراکسیس انقلابی و رادیکال به عنوان موتور تغییر جامعه رو به جلو و ترقی خواهی و کمونیسم دانسته و هر کس علیه پراکسیس انقلابی و رادیکال مبارزه کند را دشمن خود اعلام می کنیم.
حسن معارفی پور
به نمایندگی از گروه پناهندگی “سپیس” در شهر هایدلبرگ المان
لینک گزارش به زبان آلمانی