درباره ی قهر

محافظه کاران و مرتجعان و کسانی که مالکیت بر تن زن و مالکیت بر اطفال را ابزاری برای بازتولید نابرابری های اجتماعی از طریق ارث و میراث و کار فرزندانشان بر زمین، می ستایند، مسلم است که از این راهکار‌ (الغای خانواده و اجتماعی کردن تربیت کودکان)، کمونیست ها، تنشان به لرزه در میاید. کمونیست ها اما برخلاف اقشار لمپن پرولتاریا که زیر نام گروه های اتونوم و خودمختار، انارشیسم و پست مدرنیسم سطحی و سکیسم محض را تولید و بازتولید می کنند، نه تنها با براندازی مناسبات خانواده عشق و دوست داشتن و دوست داشته شدن را نابود نمی کنند، بلکه عشق واقعی را با براندازی مالکیت خصوصی بر ابزار تولید، تحقق می بخشند. خانواده ی بورژوایی، ازدواج مصلحتی، عشیره یی، مذهبی و روستایی جملگی تن فروشی غیر رسمی هستند که جامعه به ان مقبولیت اجتماعی بخشیده است. ما خواهان براندازی تن فروشی در کنار براندازی خانواده و اجتماعی کردن تربیت کودکان هستیم. تربیت خانوادگی در اغلب موارد تحمیل ایدئولوژی های کثیف ارتجاعی و بورژوایی به کودکان و بار اوردن انان به صورت انسان هایی خودخواه هستند. ما جلو ادامه ی بازتولید این توحش را در جامعه ی اتی خواهیم گرفت. هر کس هم مقاومت کرد بهش افسار تمدن خواهیم زد. اول تلاش می کنیم توده ها را متقاعد کنیم که فرهنگ مترقی کمونیستی و اجتماعی شدن تربیت کودکان را بپذیرند و اگر نپذیرفتند ناچاریم که به اجبار فیزیکی متوسل شویم. هر کس از کاربرد قهر انقلابی و اجبار توده ها برای رهاییشان دفاع نکند، ضد اصول پایه یی کمونیسم است